Hé Pierre, leuk artikel vorige week. Maar serieus, wat is er nu zo vernieuwend? Als je je werk bij elkaar opslaat zodat je het terug kunt vinden, dan heb je toch een tweede brein op je harde schijf… Toch? David, dertiger en ICT’er, keek me aan met een blik van wat doe je nou in godsnaam moeilijk en dat met een lach erbij van “Got You!”.
Het duurde even voordat het bij me doordrong dat met het laatste “Toch?” een vraag gesteld was en dat er een bevestiging verwacht werd. Een déjà vu gevoel bekroop me en ik dacht al vrij snel “Je ziet het pas als je het door hebt”. Dé uitspraak van Johan Cruijff die alles in zich droeg: Het wordt moeilijk te begrijpen door de eenvoud.
“Nou nee, niet echt David” was dan ook mijn eerste reactie gevolgd door “Laten we even gaan zitten en koffie drinken, het is vandaag tenslotte 1 oktober wereld koffiedag. Laat me je uitleggen wat er zo vernieuwend is. Maar laten we het eerst hebben over kennis en informatie.”
Kennis en informatie
Een groot probleem is vaak dat mensen zoals David informatie beschouwen als datgene waar alles om draait. We leven tenslotte in een informatiemaatschappij en in een informatie economie. Alle andere zaken of aspecten zijn bij David ondergeschikt aan informatie en data. Bij Conciglio vertrekken we met kennis en communicatie als de belangrijkste begrippen. In onze communicatie dragen we informatie over. We verrijken onze kennis door het verwerken van nieuwe informatie. (Sta hier maar eens even bij stil)
Als we wikipedia er op naslaan dan verstaan we onder kennis dat wat geweten wordt, opgeslagen is in ons geheugen en waar een individu inzicht in heeft. Kennis is dus iets individueels, het is dan ook geen informatie. Onder informatie verstaan we alles wat kennis toevoegt en zo onwetendheid, onzekerheid of onbepaaldheid vermindert. Kenmerkend aan informatie is dat het interpreteerbaar is. Door interpretatie en integratie in je bestaande kennis wordt het persoonlijk. Je kennis neemt toe als je tenminste niet te veel vergeet.
We praten vaak over kennisoverdracht en ook dat is niet echt hetzelfde als informatieoverdracht. Het zorgt voor verwarring. Kennisoverdracht is informatieoverdracht met “iets”. Dat iets kan dan onderricht, richtlijnen of advies zijn. Dan nog is het geen kennis. De informatie wordt pas kennis als jij de informatie verwerkt hebt. Informatie sla je op in de cloud of op je harde schijf, je nieuwe kennis sla je op in je geheugen en sinds kort in je tweede brein.
Het verhaal van Niklas Luhmann
In het artikel van vorige week refereerde ik al naar de zettelkasten van Niklas Luhmann. Niklas was een begenadigd lezer en ontwikkelde zijn systeem om alles beter te onthouden en opgedane kennis te gebruiken al in het begin van de zestiger jaren. In die zin is de basis voor het tweede brein en ook voor PKM (Persoonlijk Kennis Management) zeker niet vernieuwend. Wél vernieuwend is dat we pas sinds kort anders met de oorspronkelijke zettelkastenmethode kunnen omgaan. Daarmee is er een begin gezet voor de ontwikkeling van een vernieuwde methodiek om kennis nog sneller te kunnen verrijken. Om kennis als kennis te kunnen gebruiken kunnen we het niet zonder meer als informatie opslaan in de cloud. Hiermee beste David heb je al een deel van je antwoord.
Conciglio PKM
Het is voor ICT’ers en andere kenniswerkers belangrijk om te realiseren dat hard- en software alleen vrij nutteloos is voor kennisontwikkeling en het beheer van je kennis. Een gepaste methodiek of een werkwijze is nodig om er consequent en optimaal mee om te gaan. Met de huidige software en met de zettelkasten als basismethode biedt Conciglio PKM methoden voor de opzet, de ontwikkeling, het gebruik en het beheer van jouw tweede brein. Het geeft oplossing voor hoe je je informatie opwerkt tot kennis en opslaat zodat het ook als kennis ingezet en gebruikt kan worden. Informatie sla je op in de cloud of op je harde schijf in allerlei bestandsformaten, kennis sla je op in MD formaat met voor jou relevante tags (context) en gekoppeld aan jouw eerdere kennisbestanden (content). De grootte en de content van een kennisbestand is klein en specifiek. Het verschilt wezenlijk van informatie die in grote en samengestelde bestanden in verschillende bestandsformaten wordt opgeslagen. Dit is het tweede gedeelte van het antwoord beste David. Nog een koffie?
Graag! “Tell me more” …….
Je tweede brein
Om met je kennis te kunnen werken moet je snel op een zinvolle manier van gedachte naar gedachte kunnen gaan om nieuwe inzichten te ontwikkelen. Je moet associaties kunnen maken, goede invallen krijgen. Soms op basis van redeneren, soms op basis van serendipiteit. Een goed tweede brein helpt je hier enorm. Een goed ontwikkeld tweede brein is dan ook onbetaalbaar.
Je kunt er weliswaar vandaag al ad hoc mee beginnen maar het is van het grootste belang dat je vanaf het begin alles goed opbouwt. Geen terabytes aan info gaan wegschrijven maar jouw eigen weldoordachte kennisbestandjes ontwikkelen. Kennisbestandjes die onderling verbonden zijn zoals de neuronen in de neuronale netwerken in je hoofd. Je hebt er dan al heel snel, heel veel profijt van.
Het is allemaal niet zo moeilijk, de software is gratis, het kost ook niet veel tijd, maar het vereist wel methodisch werken en de ontwikkeling van een aantal goede gewoontes. (Ik dacht laat ik voorzichtig zijn want David was al iets eerder te kort door de bocht) Je houdt gedurende de dag continue losse notities bij van ideeën of van wat er van belang is. Als je artikelen of boeken leest doe je dat ook. Je werkt dagelijks deze notities op tot kennisbestandjes, wat grotere referentiebestanden en je slaat ze op in je tweede brein. Je hoeft niet eens echt na te denken waar. Nadenken doe je in de toekomst vooral samen met je tweede brein. Luhmann beschouwde zijn zettelkasten als zijn persoonlijke intellectuele gesprekspartner. Zo kun je het zien.
We hebben al met al nog lang zitten praten over een veelheid van leuke onderwerpen. Het weekend in aantocht en afgesloten met een biertje. We zien elkaar op 6 november opnieuw.
